Opowiadanko od Marty Szy:)

Dobra teraz taka króciutka część od Marty. Mi się podoba tylko trochę krótka jest. Mam nadzieje, że już niedługo prześlesz mi kolejną część Marta^^

Maya

Leżałam wygodnie na łóżku i bawiłam się małą kuleczką Kairu. Miałam błogi uśmiech na twarzy. To się nazywa wzorcowy happy end... No nie, jest jeszcze Lokar... A bez niego i tego całego mrocznego kairu było by super  Wypuściłam powietrze tak, że grzywka mi zafalowała... I nagle doznałam wizji. Straszne pomieszczenie wypełnione złem. Naprzeciwko mnie stoi... Dziadek,  mój znienawidzony dziadek. Obok niego leżą... Związani Ky i Boomer! Nagle Lokar zaczyna,  złowieszczym głosem.

- Masz wybór, Mayu. Możesz przejść do mnie i rządzić całym światem, możesz też się nie zgodzić, i nie zobaczyć ich nigdy więcej. Co wybierasz?

Niespodziewanie do sali weszła postać w czarnym, sięgającym ziemi płaszczu i  zakryta kapturem. Mi od razu skojarzyła się ze śmiercią, czy coś w ten deseń. Chłopakom pewnie też, bo zaczęli się szamotać w linach jak  opętani. Postać ruszyła w moją stronę tak gładko, jakby leciała. Zastygłam w bezruchu, z szeroko otwartymi oczami. Nagle postać przemówiła słodkim, przyjemnym głosem, który był miłą odmianą po szorstkim głosie Lokara:

- Tak się cieszę, że cie widzę.

Twarz mojego dziadka, przybrała, ku mojemu zdziwieniu, przerażony wyraz twarzy. Dziewczyna (bo głos był kobiecy) odwróciła się do Lokara:

- Wiedziałeś, że przyjdę.

I wizja się urwała. Zerwałam się z łóżka i w podskokach pobiegłam do klasztoru, bo byliśmy tam umówieni. Gdy wbiegłam na plac, wszyscy tam byli

-Mam dla was zadanie.- rzekł Mistrz Boddai.